Via de Posbank naar New York

De marathon van New York komt nu snel dichterbij. Zondag 6 november. Nog maar zo’n tweeëneenhalve week. Ik ben natuurlijk volop in voorbereiding en het gaat goed. Ik voel me goed en de trainingen ‘lopen’ lekker. Ik heb echt zin om in New York weer eens voluit te gaan. Zeker omdat je merkt dat het marathonseizoen weer is begonnen. Ieder weekend is er nu wel een wedstrijd en Eliud Kipchoge heeft in Berlijn zelfs al een nieuw wereldrecord gelopen: 2.01.09. Een tijd die voor mij onbereikbaar is, maar ik heb ook een ander doel voor ogen. Meedoen straks aan de Olympische Spelen in Parijs. 

Sinds ik jullie voor het laatst sprak heb ik nog één wedstrijd gelopen. De Halve Marathon van Breda. Ik finishte als 11e internationaal & 3e Nederlander in 1.05.34. Geen toptijd, maar wel een goede training richting New York. De eerste 7 km zat ik in de kopgroep dat liep op een mooi tempo voor mij van 3.00 per km. Helaas kwam de organisatie met een bordje 'faster' langs. Hoe bedenk je het? Op jacht naar snelle tijden vonden ze het te langzaam gaan. Maar daar waren ze een beetje te laat mee na 7km. Er was net een mooie strijd aan het ontstaan. Helaas. De Kenianen gingen ervandoor met een snelheid van 2.50 per km en liep tot de finish bijna alleen. De derde plek in het Benelux klassement was leuk.

Ik zit nu in de weken dat ik ook lange afstanden train. Vorige week liep ik een duurloop van 37 km. Grete Koens, mijn nieuwe trainer, fietste de volledige afstand mee en deed tussendoor wat testjes. Respect voor haar want zo komt ook naar de training toefietsen vanuit Wageningen. Ze had laatst 80 km op de teller waarvan 30 km met mij over de Posbank. Een verschil met voorheen is dat ik zo’n afstand best rustig loop. Een tempo van ongeveer 15 kilometer per uur met een hartslag van rond de 130. Daarnaast doe ik veel zogenaamde tempoblokken. Dan gaat de snelheid omhoog en ook mijn hartslag. Ik zou kunnen gaan tot 180, maar veel belangrijker is om je omslagpunt in de gaten te houden. Als je daar met je hartslag boven komt ga je melkzuur aanmaken en verzuren, en dat is niet de bedoeling. Bij mij is dat omslagpunt 162-163. Dat is trouwens heel persoonlijk en voor iedereen anders. Die hartslag niet voor jezelf aanhouden dus!

                                                               

De testjes zijn ook leuk. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat ik wel genoeg drink, maar dat mijn lichaam toch niet altijd goed genoeg gehydrateerd is. Dat moet met het natriumgehalte (zoutgehalte) in je lichaam te maken hebben en dat proberen we nu met voeding op een beter niveau te krijgen. Dat zijn van die kleine dingen die ik uitprobeer. Ik moet zeggen dat het ook motiveert.

Ik train momenteel veel op de Posbank, omdat de marathon van New York een heuvelachtig parcours heeft. Je merkt wel dat alles op die wedstrijd is gericht. Dat kan ook omdat de Halve Marathon van Breda op 2 oktober mijn laatste wedstrijd was. Sinds die dag telt alleen nog ‘New York’. Ik ben heel benieuwd. Kort voor het zover is spreek ik jullie nog, want mijn volgende column staat in de krant van woensdag 2 november. Tot dan!

Foto's Gisela Maubach & Grete Koens

Deel dit artikel