Het avontuur van de Amsterdam Marathon 2025

Het zit erop: de Amsterdam Marathon 2025. 

De cijfers liegen niet—2:14.20, vijfde plek op het NK en 24e internationaal. Mijn vierde marathon ooit. 

Maar een marathon is zoveel meer dan cijfers. Het is een onvoorspelbare puzzel die je op geen enkele andere afstand tegenkomt. Voor mij draait het vooral om ruim twee uur lang op mijn absolute topniveau presteren. De fysieke en mentale krachten die vrijkomen zijn totaal anders dan bij kortere afstanden. Juist dat maakt het telkens weer een bijzonder avontuur—van voorbereiding tot finish. 

Een andere én goede voorbereiding 

Deze keer verliep de voorbereiding anders dan anders. Mijn focus lag de afgelopen maanden op gezond worden en blijven. Het eerste halfjaar van 2025 was ik vaak ziek en voelde ik me niet fit—zelfs op de dagen dat ik niet ziek was. Daarom heb ik bewust keuzes gemaakt: beter letten op voeding, slaap en de balans tussen hardlopen en andere belangrijke zaken. Het doel? Me beter voelen, sneller herstellen en meer rendement uit mijn trainingen halen. 

En dat is gelukt. De afgelopen vier maanden ben ik niet ziek geweest, voelde ik me topfit en kon ik goed trainen. Dat geeft vertrouwen in deze aanpak. 

De keuze voor Amsterdam 

Ik wilde niet koste wat kost een marathon lopen dit najaar. Maar omdat Amsterdam dit jaar ook het decor was voor het Nederlands Kampioenschap, besloten Grete Koens en ik om deze race als mogelijke seizoensafsluiter te kiezen. Bij een NK draait het immers niet alleen om de tijd, maar vooral om de klassering. En een strijdmarathon? Daar krijg ik altijd energie van. 

Trainingsblok en wedstrijden 

De afgelopen maanden heb ik hard gewerkt aan mijn basis, met focus op mijn 10 kilometer snelheid. Mijn tempotrainingen waren daarop gericht, gecombineerd met veel kilometers per week. Zo draaide ik twaalf consistente weken van gemiddeld 180 kilometer, met een piek van vijf weken rond de 190 à 200 kilometer. De lange duurlopen hield ik bewust rustig—vroeger werd ik daar juist ziek van door te veel intensiteit. 

Deze aanpak wierp zijn vruchten af: ik beleefde een van de beste wedstrijdblokken uit mijn carrière. Onder andere deze races gaven me vertrouwen: 

• 6 september – BIG 10 Rotterdam – 10 km – 28:26 PR – 4e plek – 1e Nederlander 

• 14 september – Airborne Freedom Run Arnhem – 5 km – 14:48 – 1e plek 

• 21 september – Dam tot Damloop – 10 mijl – 48:04 – 11e internationaal – 1e Nederlander 

• 5 oktober – NK 10 km Utrecht – 29:14 – Brons 

Lopen met water

Ondanks mijn 34 jaar voel ik me sterker dan ooit. Naast de begeleiding van Grete Koens bij het Valley Running Team werk ik samen met ORYX Movement Solutions. Marjolein van Koningsveld en Marcel Tiggelman helpen me met hun datagedreven aanpak en effectieve oefeningen om efficiënter te bewegen. Vandaar dat je me op social media regelmatig ziet sprinten met een aquabag op mijn rug of boven mijn hoofd en werk ik dagelijks met specifieke oefeningen voor mijn mobiliteit. 

De marathon zelf 

De organisatie van de Amsterdam Marathon was werkelijk top. Le Champion en Global Sports Communication hebben een wereldprestatie geleverd. Een groot contrast met het NK 10 km in Utrecht twee weken eerder. Voor de ontwikkeling van de Nederlandse hardloopsport zou het geweldig zijn als alle NK’s met deze visie en energie worden georganiseerd. 

Ik startte in een groep die mikte op een halve marathontijd van 1:06.00. Gezien mijn 10 km niveau (28:26 = 2:51/km) zou het beoogde marathontempo van 2:12.00 (3:08/km) goed moeten aanvoelen—en dat deed het ook. Het plan was om in de slotfase van het NK strijdbaar te zijn als de medailles verdeeld zouden worden. 

De eerste 30 kilometer verliepen heerlijk. De hazen deden hun werk goed en ik liep in een klein maar sterk groepje. Mijn oud-coach Titus Fierkens begeleidde de hazen vanaf de fiets, net als in 2019. Een mooi déjà vu. Luuk Maas, een van de hazen, wist zelfs een speelse aanval van een hond af te slaan—zodat we niet struikelden en in het water belandden. 

De eerste marathon op Craft schoenen

Het was ook mijn eerste marathon op de schoenen van Craft Sportswear Benelux. Al jaren loop ik met plezier op Craft, maar dit was mijn debuut op de Kype Pro op de marathon. Ik liep er al een PR mee op de 10 km, en nu dus ook op de marathon. De schoen is heerlijk reactief en zit als gegoten. 

Langs de Amstel vlogen de kilometers voorbij. Mentaal voelde ik me sterk en liep ik precies op de ‘sweetspot’ zoals Grete en ik hadden bedacht. Maar vanaf kilometer 28 begonnen mijn kuiten te verkrampen—alsof een elastiek telkens op spanning kwam en losschoot. Van kleine tikjes ging het naar echte krampaanvallen. Ik moest Stan Niesten laten gaan en vanaf dat moment werd het een gevecht tot de finish. 

Ik bleef zo hard mogelijk lopen, ondanks de steken in mijn benen. Het Olympisch Stadion als finishplek is magisch, maar ik heb er weinig van meegekregen. Ik was vooral blij dat ik de finish haalde en kon uitrusten in de armen van Liesse-Lotte. 

In de laatste twee kilometer werd ik nog ingehaald door Bas Stigter, die het familierecord van zijn vader Aart verbrak. Aart inspireerde mij ooit met zijn boek Hardlopen, mijn leven rond mijn debuutmarathon in 2019. Gefeliciteerd Bas—een prachtige prestatie. 

Dat was 'm 

Uiteindelijk werd het een vijfde plek in 2:14.20. Ik had graag nog iets meer willen geven, maar het zat er niet in. Toch heb ik genoten van het avontuur—samen met de mensen om mij heen die mij steunen en ondersteunen. 

Nu eerst goed herstellen. Hopelijk kan ik mijn fitheid vasthouden. Als ik hersteld ben, bouwen we verder aan mijn niveau op de kortere afstanden. Mijn ultieme doel? Ooit onder de 28 minuten duiken. De eerst volgende wedstrijd is hopelijk de Zevenheuvelenloop in Nijmegen. En op de marathon ben ik ook nog lang niet klaar. Ik kijk nu al uit naar het volgende avontuur—waar dat ook zal zijn. 

 

Foto's: Lars van Hoeven 

 

Deel dit artikel