Twee keer lukte het de Westervoortse hardloper Frank Futselaar niet zich te kwalificeren voor de marathon tijdens de Olympische Spelen. In 2021 (Tokio, Japan) liep hij de limiet, maar waren anderen nog sneller. Dit jaar kwam hij niet aan de limiet voor de Spelen in
Parijs. Zijn carrière echter zet Frank Futselaar op volle kracht voort. In deze krant doet hij iedere vier weken verslag.
Ik ben dus in Parijs geweest, bij de Olympische Spelen. Het laatste weekend. Geweldig, wat een ambiance, wat een ervaring. Alles even mooi en fantastisch georganiseerd. En geweldige sport. Ik heb de hockeyfinale bij de mannen live gezien en ben twee keer in het atletiekstadion geweest. Alle keren zat het met 80.000 toeschouwers mudjevol. Voor atleten, zoals ik ook, die normaal gesproken hun sport bedrijven voor anderhalve man en een paardenkop, en die dan ineens in een groot en vol stadion lopen, gooien of springen. Het geeft aan hoe groot de atletieksport Olympisch gezien is. Het deed ook pijn omdat ik er niet als atleet bij was.
Tegelijkertijd heeft het me nog eens extra gemotiveerd om te proberen er over vier jaar, als de Spelen in Los Angeles worden gehouden, wél tot de deelnemers te behoren.
Uiteraard heb ik ook de marathon van dichtbij gevolgd. Een stukje meegefietst zelfs. Eerst die van de mannen op zaterdag en op zondag die van de vrouwen. Met speciale aandacht voor de Nederlandse deelnemers: Abdi Nageeye, Khalid Choukoud, Sifan Hassen en de Arnhemse Anne Luijten. Khalid had de pech dat hij uitgerekend de dag van de marathon en de dagen eromheen ziek was. Hij heeft-em wel uitgelopen, maar niet in een tijd die hem tevreden stemde: 2.15.25, goed voor een 58e plaats. Abdi deed de hele wedstrijd knap van voren mee, maar stapte na 41 kilometer uit.Je vertegenwoordigt toch je land en het zijn wel de Olympische Spelen, dus flink balen dat hij niet kon finishen. Anne werd knap 50e. Het was mooi om haar te zien genieten van de oranje supporters. Die gingen helemaal door het dak toen Sifan voorbij kwam en ook nog eens goud won in een prachtige eindsprint. Ongekend. Een oranje feest in Parijs.
Opvallend was dat de twee grote favorieten bij de mannen, Eliud Kipchoge en Kenenisa Bekele, er niet aan te pas kwamen. Met Tamirat Tola uit Ethiopië was er wel een sterke winnaar. Ook nog eens in een goede tijd voor zo’n zwaar parcours: 2.06.26.
Sinds eind vorige week zit ik met Liesse-Lotte, met ons dochtertje Luna en met mijn schoonmoeder aan een meertje in Noord-Italië. Vakantie en tegelijkertijd een soort trainingskamp. De afgelopen twee maanden heb ik vanwege de geboorte van Luna en de Olympische Spelen wat rustiger aan gedaan, maar het naseizoen staat al snel voor de deur. Flink trainen dus. Niet erg. Het is mijn werk, maar ook mijn hobby.
De foto's zijn gemaakt door Lars van Hoeven namens de Atletiekunie! Bedankt Lars!