Rotterdam Marathon

16 april 2023. Vier maanden geleden heb ik samen met mijn coach Grete Koens deze dag met rood omcirkeld in de agenda. We hadden een mooi plan geschreven en dit eigenlijk perfect kunnen uitvoeren. Een goede voorbereiding geeft echter geen garanties op een goed resultaat. En al helemaal niet op de marathon. Het is een afstand anders dan alle afstanden. Die ervaring zit nu nog iets dieper in de zak.

Namibië – warmte & hoogte  
De trainingsstage in januari in Namibië betaalde zich direct uit met een persoonlijk record op de 10km van 28:43 en een top race. Het zorgde ook voor vertrouwen in het plan en dat we mooi verder op het fundament konden gaan bouwen. En bouwen zonder fundament lukt niet. Dat zei mijn gymleraar Douglas Anthony op de middelbare school en dat ben ik nooit vergeten. Meer dan ooit heb ik aan dat fundament gewerkt. In maart ben ik daarom nog eens vier weken op dezelfde plek gaan trainen Namibië. Op 1700 tot 2000 meter hoogte en in de warmte. Goed voor de conditie en spieren. En Rotterdam zou zo maar eens de eerste warme dag van het jaar kunnen worden zoals al vaak is gebleken.

Custom made tenue van Craft Sportswear
Samen met Craft Sportwear Benelux hadden we een singlet ontwikkeld met lichte kleuren. Als de zon krachtig zou schijnen dan ging het singlet in ieder geval warmte afstoten. Het singlet is doorontwikkeld na de New York Marathon. Het is een ode aan de gevallenen tijdens de Slag om Arnhem in de Tweede Wereldoorlog en de vrijheid die wij als hardlopers ervaren dankzij hen. Vooral als we over bruggen lopen. De Erasmusbrug op de achterkant maakte het een unieke versie voor de Rotterdam Marathon. De basis van het singlet komt wellicht in het najaar t-shirtvorm uit. Daar gaan we nog verder over brainstormen.

De race
Het aanvangstempo lag op 3:08 per km wat zou zorgen voor een eindtijd van 2u en 12 minuten. Het begin was chaotisch en het duurde dan ook even voordat we samen met de haas een mooie groep hadden gevormd. Rond het 4km punt gingen we over een klein viaduct en hier ging het voor mij al een beetje mis. Het tempo van de haas bij het afgaan van het viaduct lag voor mijn gevoel en benen iets te hoog. Alleen Roy Hoornweg ging mee met de haas en zij pikten Stan Niesten op die nog iets ervoor zat. Zij liepen vervolgens naar een prachtige zilveren & bronzen medaille en persoonlijke records van 2:13.15 en 2:14.26. De rest van de groep bleef bij elkaar waardoor ik in het begin veel kopwerk heb gedaan. Het gat tussen ons en de haas liepen we niet meer dicht waardoor we op onszelf aangewezen waren. We liepen vervolgens veel kilometers van 3:12. Iets langzamer dan gehoopt, maar voor mij voelde het tempo prima op dat moment.



Erasmusbrug
Richting de brug brak onze groep in tweeën. Ik moest het tempo van 3:12 loslaten rond 23 a 24km. Het tempo werd helaas te vroeg net te zwaar. Samen met drie anderen liepen we over de iconische Erasmusbrug. Door het gezakte tempo en de tegenwind konden we nog iets langer van ‘genieten’ van de brug dan gehoopt. Mentaal zat ik goed in de race en was het plan om tot de Kralingseplas ontspannen te lopen en energie te sparen. Niet gek doen en wachten tot het laatste gedeelte. Eruit halen wat er vandaag inzit.



Support – Overal
We liepen na de Erasmusbrug door een kleine tunnel richting Blaak. Ook mentaal zat ik in een fijne tunnel van focus. Er was geen zon, maar de zonnebril gaf toch rust in de ogen en dat hielp bij de concentratie. Ik hoorde en merkte wel de enorme support. Ik heb zo vaak mijn naam gehoord. Dat geeft wel echt kippenvel. Op veel plekken zag ik sponsoren, vrienden en familie staan. En ook Rik Hovens, die bij afwezigheid van Grete de coach mocht zijn. Wat geweldig om hem er het hele weekend bij te hebben. Het geeft echt een goed gevoel als je voelt dat je ondersteund wordt door de mensen die dichtbij je staan en in je investeren. Samen met duizenden mensen langs de kant voelde het als een carnavalsoptocht waarin wij als hardlopers met de benenwagen het leidend voorwerp waren.

Kralingese bos
Bij het aankomen in het Kralingse bos (laatste 10km) kon ik nog wel ontspannen ‘doorlopen’. Een toptijd zou het niet worden, maar een goede klassering in het NK klassement zat er zeker in. Veel lopers waren aan het inzakken en dat kon ik goed zien. Tussen 32 en 35 km haalde ik mensen in en dat gaf positieve energie. Bij 35 a 36 kilometer was het echter gedaan. Ik had het koud gekregen en energie liep snel weg. Niet wat betreft voeding want ik had genoeg koolhydraten en vocht in het systeem. Het stukje voeding was dik in orde. Het lichaam wilde echte geen power meer leveren om snel te lopen. Alsof je uit een ijskoud bad stapt en het liefst met een warme kopchocomel bij de open haard wilt gaan zitten.



Bij 35 kilometer begint de marathon
We zeggen het altijd. Het begint pas ‘echt’ bij 35 kilometer. Voor mij eindigde het daar ook, of begon. Het is maar net hoe je het bekijkt. Ik moest de laatste 7 kilometer op duurlooptempo naar de finish. Ik werd weer net zo hard ingehaald door de lopers die ik net had bijgehaald inclusief nog veel meer andere atleten. De marathon is hard wat dat betreft. Uitstappen is overigens nooit voorgekomen in mijn hoofd. Ik was niet geblesseerd en had ook geen kramp. Het was niet meer mijn dag en de koek was op. De harde cijfers zijn dan 2.22.30, 60e internationaal en een 17e plek in het NK klassement. Toch 10 minuten harder dan in New York grapte we nog als een boer met kiespijn na afloop.

De marathonpuzzel
Oprecht heb ik genoten en veel stappen gemaakt als atleet in het proces richting deze marathon de afgelopen drie maanden. Door de krachttraining voelt het lijf stabiel en in Namibië heb ik een goede stage gedraaid. Het fundament is steviger dan ooit. Op hoogte en in de hitte loop je niet vaak op het tempo van de marathon zelf vanwege de zware omstandigheden. In Schoorl hebben we bewezen dat dit voor de absolute snelheid op de 10 kilometer niet uit hoeft te maken. Integendeel zelf. Het leverde mijn beste race ooit op. Op de marathon lukte dat nog niet en is de puzzel niet helemaal compleet. Dat gaan we analyseren. Mentaal en fysiek zit ik lekker in mijn vel. Daarom hoop ik deze tegenslag aan te kunnen. Ik ga ervaren hoe ik hiermee omga, maar ik heb er alle vertrouwen in dat ik er sterker door wordt. Het liefst ga ik alweer trainen vandaag, maar ik doe het toch maar even rustig aan. Een goed herstel is het fundament van een verdere opbouw. 

De foto's van Luud van den Broek & Martin Egebjerg! Bedankt!! 
 

Deel dit artikel