Column Westervoorts Nieuwsblad

‘Stages in Kenia en Amerika’

Na het missen van de Olympische Spelen in Japan (2021) richt de Westervoortse hardloper Frank Futselaar zich nu op de marathon van de Spelen in Parijs in 2024. In deze krant doet hij iedere vier weken verslag.

Ik heb mijn planning tot aan de start van het baanseizoen begin mei rond. En dat ziet er goed uit met twee lange stages in het buitenland. Mijn eerste hoofddoel dit jaar is het NK 10 kilometer in Schoorl op 13 februari, zoals ik in mijn laatste column van vorig jaar al schreef (de beste wensen nog trouwens!). Hopen maar dat die wedstrijd doorgaat.

Na ‘Schoorl’ ga ik een maand naar Kenia voor een trainingsstage. Naar Iten, een dorpje aan de westkant van het land, tegen de grens met Uganda. ‘Home of Champions’ noemen ze Iten ook wel. Het dorp ligt op 2400 meter hoogte. Een prima plek om te trainen en het leuke is dat mijn vriendin meegaat. Ze kan van daaruit ook werken, wat vrijwilligerswerk doen en ook zelf lekker rennen.

Na die stage ben ik een week of twee, drie in Nederland. Ik ben nog aan het kijken of ik in die periode ergens een halve marathon kan lopen. Dan is het inmiddels april en die hele maand, of in ieder geval een groot deel ervan, hoop ik in Amerika door te brengen. Mijn management is bezig met het regelen van een trainingsstage in Flagstaff. Een stad op hoogte in Arizona, niet ver van de Grand Canyon. Je kunt er onder geweldige omstandigheden trainen. Atleten uit de hele wereld komen er. Ik wil het proberen te combineren met het lopen van de Stanford Invitational in Stanford in Californië. Een altijd heel sterk bezette 10 kilometerrace.

Voorlopig dus geen marathons. Als ik terugkom uit Amerika begint het baanseizoen en daarin richt ik me op de 5 en 10 kilometer. Wil ik straks onder de 2.10 op de marathon lopen dan is snelheid belangrijk en ter voorbereiding daarop zijn wedstrijden over wat kortere afstanden ideaal.

Het voelt goed dat het programma voor de komende maanden vrijwel rond is. Weten waar je aan toe bent geeft rust in het hoofd. Ik heb er ook gewoon zin. 

Foto: Dan Vernon

Deel dit artikel